achtergrond mdma is een omstreden psychedelicum in Nederland: het is verboden via de Opiumwet, maar een veelgebruikte recreatieve drug. Volgens de regering moet de normalisering van mdma worden bestreden, anderen pleiten juist voor legalisering. Ondertussen is er de afgelopen jaren in de psychiatrie toenemende interesse voor hernieuwd therapeutisch gebruik van mdma.
doel Plaatsen van de huidige discussie over mdma in de context van de recente geschiedenis en beantwoorden van de vraag wat we kunnen leren van de manier waarop mdma werd gebruikt in de VS en West-Europa in de periode tussen de (her)ontdekking van het middel in de jaren zeventig en het wettelijk verbod ervan in de jaren tachtig van de vorige eeuw.
methode Literatuurstudie over de geschiedenis van mdma en aanvullend bronnenonderzoek.
conclusie In de periode voor mdma illegaal werd, was het gebruik ervan nauw verbonden met een streven naar zelfontplooiing in therapeutische, spirituele en recreatieve settings. De geschiedenis laat zien dat de betekenis die mensen toekennen aan een psychoactieve stof als mdma sterk samenhangt met de context van het gebruik. Net als alle drugs heeft ook mdma meerdere functionaliteiten en ‘framings’. Het middel valt niet tot één waardering of essentie terug te brengen.