Het structurele interview, ontwikkeld door Kernberg en zijn medewerkers, dat gericht is op de differentiële diagnostiek van de neurotische, borderline- en psychotische persoonlijkheidsorganisatie, wordt in deze studie onderzocht op tussenbeoordelaarsbetrouwbaarheid. Er zijn twee categorieën psychiatrische patiënten (kliniek en polikliniek), in totaal 37; mannen (n = 20) en vrouwen (n = 17); twee meetmethoden (in vivo en video); drie beoordelaars die in rol wisselen. Uit de resultaten blijkt dat het toebedelen van deze patiënten aan de categorieën neurose, borderline en psychose goed mogelijk is. De Kappa-waarden voor de tussenbeoordelaarsbetrouwbaarheid zijn gematigd tot substantieel. Vervolgonderzoek is zinvol en een goed opgezette training kan het structurele interview een plaats geven binnen de psychodiagnostiek.