achtergrond Het causaal beïnvloeden van corticale-subcorticale connectiviteit door middel van hersenstimulatie blijkt een werkzame neurobiologische behandeling bij psychiatrische patiënten.
doel Nader toelichten van de werkingsmechanismen en beïnvloedende factoren van de niet-invasieve hersenstimulatietechnieken (NIHS) repetitieve transcraniële magnetische stimulatie en transcraniële gelijkstroomstimulatie.
methode Review van de huidige literatuur over NIHS bij neuropsychiatrische stoornissen.
resultaten Ten eerste zijn de stimulatieparameters (locatie van de stimulatie, intensiteit en duur van de stimulatie en aantal sessies) voor het effect van de NIHS van groot belang. Ten tweede is de niet-specifieke neuroplasticiteit ten gevolge van NIHS een belangrijk gegeven. Ten derde suggereren recente onderzoeken om nihs te combineren met hersentraining, met name cognitieve interventies die gericht zijn op het stimuleren van specifieke neurale processen (neuroplasticiteit).
conclusie Als we de behandeling van neuropsychiatrische stoornissen aan de hand van nihs willen optimaliseren, is het van belang rekening te houden met beïnvloedende factoren.