Achtergrond Begeleiders hebben behoefte aan een ethisch kompas om een weg in de bemoeizorg te vinden.
Doel Een ethisch kader van graduele zorg ontwikkelen.
Methode Aan de hand van een casus wordt het ethisch kader van graduele zorg beschreven en toegepast.
Resultaten Uitgangspunt is een relationele mensvisie. Bijgevolg is een eerste voorwaarde dat de begeleiders een vertrouwensrelatie met de cliënt opbouwen. Tegelijk schatten ze de beslissingsbekwaamheid in, het vermogen om verantwoordelijkheid voor een bepaalde keuze te nemen. De optie voor een bepaalde gradatie van bemoeizorg hangt immers af van de graad van beslissingsbekwaamheid. De uiterste zorgvorm op het continuüm is dwang. Omdat dit de minst vanzelfsprekende vorm van bemoeizorg is, passen de begeleiders bijkomende criteria toe. Met de beschreven casus illustreren we de tien verschillende gradaties van bemoeizorg. De begeleiders probeerden steeds de cliënt te stimuleren om eigen verantwoordelijkheid voor een bepaalde keuze te nemen.
Conclusie Deze ethische visie op bemoeizorg is een aanvulling op het wettelijke kader en dient als ethisch houvast voor begeleiders om een meer verfijnd en genuanceerd zorgplan op te maken en toe te passen.