achtergrond Er bestaat discussie over de mate waarin psychiatrie een bijdrage kan en moet leveren aan het voorkómen van terrorisme en tegengaan van radicalisering. De politieke dimensie van de problematiek roept vragen op over de wenselijkheid van actieve psychiatrische betrokkenheid.
doel Discussie verdiepen door kennis over psychiatrische stoornissen onder terroristen aan te vullen met sociaalwetenschappelijke kennis over radicaliseringsprocessen.
methode Beschrijving van relevante literatuur en theoretische analyse.
resultaten Radicaliseringsprocessen zijn heterogeen en hebben determinanten op individueel, sociaal en maatschappelijk niveau. Bij een kleine minderheid van ‘radicaliserende’ individuen is er sprake van ernstige psychiatrische aandoeningen.
conclusie Kennis van de voor radicalisering relevante factoren op individueel, sociaal en maatschappelijk niveau is noodzakelijk voor psychiaters om zowel op casusniveau als in het maatschappelijk en wetenschappelijk debat verantwoord te handelen.