achtergrond Een dubbele diagnose (verslaving en een andere psychiatrische stoornis) is een veelvoorkomend probleem. Eén van de methoden om dit te behandelen is integrated dual diagnosis treatment (iddt). iddt bestaat uit het gelijktijdig en geïntegreerd toepassen van verschillende behandelonderdelen, die apart wel van elkaar zijn onderzocht op hun effectiviteit. Het is echter onduidelijk hoe effectief iddt als geheel is.
doel Evalueren van de wetenschappelijke evidentie voor de effectiviteit van iddt bij patiënten met een dubbele diagnose.
methode Een systematische literatuurstudie conform de Prisma-richtlijn.
resultaten Er werden 6 effectstudies gevonden: 1 gerandomiseerde gecontroleerde trial (rct), 2 gecontroleerde, maar niet gerandomiseerde studies en 3 ongecontroleerde pre-poststudies. Er was opvallend veel variatie in populaties en uitkomstmaten. De uitkomsten van de onderzoeken liepen sterk uiteen met zowel studies die wel als die geen (aanvullend) effect van iddt lieten zien.
conclusie iddt wordt in de klinische praktijk aanbevolen en regelmatig gebruikt bij patiënten met een dubbele diagnose. Er is echter opvallend weinig en gedegen onderzoek voorhanden waarin de werkzaamheid van het volledige iddt-model wordt getoetst. Wel is het veelbelovend dat in twee gecontroleerde studies een vermindering werd gevonden van het aantal opnamedagen.