In dit boek beschrijven Argyris Stringaris en Eric Taylor, gerenommeerde kinder- en jeugdpsychiaters verbonden aan het King’s College te Londen, het begrip ‘prikkelbaarheid’ bij kinderen en jongeren.

In de inleidende hoofdstukken lichten zij op zeer verhelderende wijze eerst de term ‘irritabiliteit’ toe en besteden zij verder aandacht aan de dimensionele benadering (continuüm) van dit begrip. In een afzonderlijk hoofdstuk worden emotionele expressie, emotieperceptie- en regulatie in een normaal ontwikkelingsperspectief uitgelegd. Verder komen de prevalentie, het beloop, de comorbiditeit en (cognitieve) neurobiologische correlaten van prikkelbaarheid aan bod.

In de daaropvolgende hoofdstukken brengen de auteurs prikkelbaarheid in verband met psychiatrische stoornissen bij kinderen en jongeren. Zo wordt prikkelbaarheid systematisch beschreven als comorbide symptoom bij adhd (hfst. 7) en autismespectrumstoornissen (hfst. 8), als (kern-)symptoom bij de oppositionele-opstandige stoornis en de normoverschrijdend-gedragsstoornis (hfst. 9), de bipolaire stoornis (hfst. 10) en de depressieve stoornis (hfst. 11), als afzonderlijke diagnose (de nieuwe dsm-5-diagnose disruptieve stemmingsregulatiestoornis (dmdd) in hoofdstuk 12) en als gevolg van een somatische aandoening (hfst. 13). Elk hoofdstuk is goed gestoffeerd met aangepaste klinische vignetten.

De afsluitende hoofdstukken maken een elegante klinische integratie naar zowel psychotherapeutische als farmacologische behandeling. In de bijlage wordt tot slot verwezen naar meetinstrumenten om de emotionele reactiviteit in kaart te kunnen brengen (http://www.kcl.ac.uk/ioppn/depts/cap/research/moodlab.ari.aspx).

Kortom, dit boek is zeer helder opgebouwd, leest gemakkelijk en is klinisch bijzonder relevant. Ik kan dit boek dan ook sterk aanraden voor elke hulpverlener werkzaam met gedragsgestoorde kinderen en jongeren.