achtergrond  Het heterogene beloop van schizofrenie komt tot uiting in de vroege fase. Dit maakt onderzoek naar predictoren van het beloop bij jonge schizofreniepatiënten zinvol.
doel  Analyse van het effect van 19 mogelijke predictorvariabelen op 4 uitkomstvariabelen bij patiënten met recent ontstane schizofrenie.
methode  Patiënten (n=64) die deelnamen aan een interventieprogramma van 15 maanden werden gerandomiseerd verdeeld over twee groepen: een groep kreeg de standaardinterventie en de andere groep kreeg de standaardinterventie plus gezinsinterventie. Gedurende de interventie werden de baselinevariabelen gemeten. Uitkomstvariabelen werden gemeten over de periode van 5 jaar na ontslag en omvatten: duur van psychotische episoden, wonen in psychiatrische instellingen, structurele activiteiten en hulp door familie.
resultaten  Van de 19 baselinevariabelen hadden 6 mogelijk een predictieve waarde. Deze variabelen werden opgenomen in een padanalyse. Het resulterende model gaf aan dat de duur van de psychotische episoden is gerelateerd aan wonen in psychiatrische instellingen en aan hulp door familie, maar niet aan structurele activiteiten. De score op de prognostische schaal van Strauss & Carpenter (een gecombineerde schaal) voorspelt de duur van de psychotische episoden, de diagnosegroep (schizofrenie of schizofrenieverwante stoornis) voorspelt hulp door familie, en de leeftijd waarop de eerste psychotische episode zich voordeed, voorspelt wonen in psychiatrische instellingen.
conclusie  Baselinevariabelen voorspellen het langetermijnbeloop van schizofrenie slechts gedeeltelijk. Een gecombineerde schaal is een betere voorspeller van psychotische episoden dan afzonderlijke demografische of ziektegerelateerde variabelen.