Wetenschappelijk tijdschrift voor psychiaters, artsen in opleiding tot psychiater en andere geïnteresseerden
  • EN
  • NL
Tijdschrift voor Psychiatrie
  • Tijdschrift
  • Terug naar hoofdmenu
    Nieuwe artikelen Huidige nummer Vorige nummers Themanummers Boekbesprekingen
    Auteursrichtlijnen Over het tijdschrift Redactie Abonnementen Colofon Adverteren
    Huidige nummer
    Nummer 5 / 2025 Jaargang 67
    Tijdschrift voor Psychiatrie
    5 / 2025

    Huidige nummer
  • Accreditatie
  • Meetinstrumenten
  • Vacatures
Edit
  • EN
  • NL
  1. Home
  2. Nummer 2002/8
  3. Genomics en psychiatrie: geen gemakkelijk ...
Overzichtsartikel

Genomics en psychiatrie: geen gemakkelijk huwelijk

J.A. van Waarde, R.H. de Rijk, F.G. Zitman
Vorig artikel Volgend artikel

achtergrond Onderzoek naar de samenstelling en werking van het genoom ('genomics') kan leiden tot nieuwe inzichten over ontstaan, beloop en behandeling van psychiatrische stoornissen. Ondanks epidemiologisch bewijs voor betrokkenheid van genetische factoren bij psychiatrische stoornissen zijn nog geen specifieke genen geïdentificeerd.
doel Het geven van een overzicht van verschillende methodologische beperkingen bij de huidige genetische onderzoeksmethoden, die leiden tot tegenstrijdige bevindingen, en de mogelijke verbeteringen hiervan. Dit wordt geïllustreerd aan de hand van onderzoek naar de relatie tussen polymorfismen in het serotoninetransporteiwitgen en stemmingsstoornissen.
methode Een beperkte raadpleging van de literatuur werd uitgevoerd met behulp van Medline (1966-mei 2001) met als trefwoorden '5-HTTLPR, 'polymorphism' en 'mood disorder'.
resultaten Zowel positieve als negatieve associaties werden beschreven tussen een bepaald polymorfisme (5-HTTLPR: de promotorregio van het serotoninetransporteiwitgen) en stemmingsstoornissen. Bij deze onderzoeken konden diverse methodologische problemen worden aangetroffen.
conclusie Om de diverse methodologische beperkingen te overwinnen is, naast nieuwe moleculair-biologische onderzoeksmethoden, aanpassing van de psychiatrische diagnostiek vereist. Het specifieker beschrijven van kernsymptomen, klinische karakteristieken en zogenaamde endofenotypen kan leiden tot de identificatie van homogenere subtypen van psychiatrische stoornissen, waardoor deze geschikter zijn voor genetisch onderzoek. Meer genetisch inzicht in de etiologie van psychiatrische stoornissen en de werkingsmechanismen van psychofarmaca kan leiden tot verbeterde behandelingsstrategieën en preventie.

Download PDF
Twitter Facebook LinkedIn Mail WhatsApp

Editie

Dit artikel is onderdeel van: Editie 2002/8
Uitgave van de Stichting Tijdschrift voor Psychiatrie waarin participeren de Nederlandse Vereniging voor Psychiatrie en de Vlaamse Vereniging voor Psychiatrie.

Over TvP

Over het tijdschrift Redactie Auteursrichtlijnen Colofon
Abonnementen Abonnee worden Adverteren

Contact

Redactiebureau Tijdschrift voor Psychiatrie
drs. S.L. (Lianne) van der Meer
Telefoon: 030 899 00 80
info@tijdschriftvoorpsychiatrie.nl

Copyright

Redactie en uitgever zijn niet aansprakelijk voor de inhoud van de onder auteursnaam opgenomen artikelen of van de advertenties. Niets uit dit tijdschrift mag openbaar worden gemaakt door middel van druk, microfilm of op welke wijze ook, zonder schriftelijke toestemming van de redactie.

© copyright 2025 Tijdschrift voor Psychiatrie