achtergrond De dsm-iv-categorie 'somatoforme stoornissen' staat de laatste jaren ter discussie.
doel Een overzicht geven van de recente literatuur op dit gebied, in een epidemiologisch, conceptueel- diagnostisch, etiologisch/pathogenetisch en therapeutisch perspectief.
methode Voor de samenstelling van dit artikel is gebruikgemaakt van een Medline-search (1990-1999).
resultaten Patiënten met somatoforme stoornissen vormen een belangrijke subgroep binnen de groep van patiënten met onverklaarde lichamelijke klachten. Inspanningen werden gedaan om de klinische bruikbaarheid van de subcategorie 'somatisatiestoornis' voor de eerstelijnsgeneeskunde te vergroten, maar concrete resultaten heeft dit nog niet opgeleverd. Anderzijds kan de exponentiële groei van het cognitief-gedragsgericht en neurobiologisch onderzoek op het gebied van 'moderne' functionele somatische syndromen (zoals het chronische-vermoeidheidssyndroom), nieuwe perspectieven openen op een multidimensionele, biopsychosociaal georiënteerde, diagnostische en therapeutische benadering.
conclusie Hoewel de kennis over somatoforme stoornissen en hun behandeling toeneemt, blijft de concrete klinische vertaling hiervan nog steeds problematisch.