In dit artikel worden de resultaten weergegeven van een onderzoek naar de samenhang van depressie en persoonlijkheid. Depressieve patiënten van een Amsterdamse polikliniek zijn gedurende een periode van acht weken, behandeld met fluoxetine 20 mg/d. Iedere twee weken is de Hamilton Depression Rating Scale-somskore bepaald, terwijl de Nederlandse Verkorte MMPI, de NVM, voorafgaand aan de behandeling afgenomen is. In eerste instantie is gekeken in welke mate de persoonlijkheidskenmerken aanwezig zijn en of er samenhang bestaat tussen deze kenmerken enerzijds en demografische variabelen, ernst van de depressie en algemeen welbevinden anderzijds. Tevens is onderzocht of er samenhang is tussen de persoonlijkheidskenmerken en de dimensies van de SCL-90. Als laatste is nagegaan of er verband bestaat tussen de gevonden persoonlijkheidskenmerken en het resultaat van de behandeling met fluoxetine.

Uit de onderzoeksresultaten blijken somatisering en extraversie van de NVM samen te hangen met de ernst van de depressie, evenals met de tevredenheid met het eigen lichaam en met de omgeving. De voorspellende waarde van de persoonlijkheidskenmerken ten aanzien van het herstel van een depressie blijkt echter gering te zijn.

Aan het einde van het artikel bepleiten de auteurs in toekomstig onderzoek een herhaalde meting van persoonlijkheid, teneinde een beter beeld te krijgen van de persoonlijkheid en persoonlijkheidskenmerken.