In dit artikel onderzoeken we het vóórkomen en lange-termijnbeloop van psychische stoornissen in de eerste lijn. Een random steekproef van 215 bezoekers van 25 huisartspraktijken werd drie keer geïnterviewd: kort na het index-consult, één jaar later en 3+ jaar later.

Tijdens het eerste interview voldeed 31% van de huisartsbezoekers aan de Bedford College-criteria voor een psychische stoornis. Meer dan de helft (55%) van deze gevallen bleek een chronisch of chronisch-intermitterend beloop te hebben. De gemiddelde duur sinds het index-consult bedroeg ruim 24 maanden. Het beloop van depressieve stoornissen was gunstiger dan dat van angststoornissen en stoornissen gekenmerkt door de combinatie van angst en depressie.

Op basis van deze bevindingen en een kritische evaluatie van gegevens uit de literatuur concluderen de auteurs dat psychische stoornissen in de eerste lijn vaker voorkomen en een ongunstiger beloop hebben dan wel wordt verondersteld. Er wordt gepleit voor de ontwikkeling en evaluatie van interventieprogramma's gericht op vroegtijdig herkenning, specifieke diagnostiek en stoornisspecifieke behandeling.