Slaapverlamming behoort tot de minder bekende en onschuldige vormen van de parasomnieën. De zogenaamde primaire of idiopathische vorm wordt geïllustreerd aan de hand van de behandeling van een Guinee-Bissause, een Marokkaanse, een Nederlandse en een Surinaamse patiënt. De verschillende patiënten blijken een eigen, soms cultuurspecifieke, betekenis te verlenen aan de slaapverlamming en hun eigen etiologische opvattingen te hanteren over de ontstaanswijze. De Guineese en de Marokkaanse cultuur kennen een eigen naam voor het verschijnsel, namelijk `kibo kibongal' respectievelijk `boratat'. Het artikel vergelijkt deze opvattingen met een aantal andere culturen en gaat in op de hedendaagse westerse ideeën over de pathofysiologie en de eventueel nodig geachte behandeling van het verschijnsel.