Prefrontaal hersenletsel gaat niet noodzakelijk gepaard met duidelijke (gedrags)neurologische afwijkingen. Daarnaast blijken enkele veel gebruikte organiciteitstests ongevoelig voor prefrontaal hersenletsel. Hierdoor wordt in klinisch onderzoek de organische aetiologie van emotionele en cognitieve gedragsveranderingen bij dergelijk letsel gemakkelijk miskend. Dientengevolge stelt men in deze gevallen vaak een foutieve diagnose in termen van een functioneel psychiatrische stoornis. Om de aandacht te vestigen op de mogelijke aanwezigheid van hersenletsel, worden verschillende syndromen en (gedrags-)neurologische dysfuncties besproken. Tot besluit wordt het gebruik voorgesteld van een aantal psychometrische taken die wel gevoelig zijn voor prefrontaal hersenletsel.