Een der functies van het psychiatrisch ziekenhuis is de zogenaamde woon- of gasthuisfunctie. Iedere methodisch-therapeutische benadering dient uiteindelijk gerelateerd aan het wezen van het menselijk wonen. De antropologische structuur van het wonen wordt gekarakteriseerd door een polair spanningsveld tussen openheid en beslotenheid. Het psychiatrisch ziekenhuis 'Wolfheze' geeft o.a. in het 'Sociotherapeutisch Centrum' gestalte aan de woon- of gasthuisfunctie. Binnen dit centrum ligt de kern van het sociotherapeutisch gebeuren in het samenwonen van patiënten met-en-voor-elkaar. Het laten wonen van patiënten in kleinere eenheden doorbreekt de hospitaliserende en massificerende neveneffecten van de langdurige verpleging in grote paviljoenen. Hospitalisatie wordt primair als een positieve zaak beschouwd. De negatieve effecten van de behandeling vallen onder de term 'hospitalisatiesyndroom'. Wonen, hospitalisatie enerzijds en revalidatie anderzijds zijn geen tegenstellingen. De pluriformiteit van de woongroepen schept de beste kansen tot sociotherapie èn revalidatie.