De psychiatrie is alleen al als basiswetenschap niet meer weg te denken uit het algemene ziekenhuis. Men diene hieruit tijdig conclusies te trekken en het beleid hierop in te stellen. Na het bepalen van regiones, zoveel mogelijk afgestemd op de te onderscheiden behandelingsmogelijkheden, dient men binnen een regio te komen tot vergaande functie-afspraken, die samenwerking en zo nodig uitwisseling van personeel mogelijk maken en daardoor mede de toegankelijkheid van de psychiatrie voor alle soorten patiënten bevorderen. Op deze wijze kan men bereiken, dat de motivatie zal toenemen om zich daar te laten behandelen waar dit wenselijk en het meest geëigend is. Te realiseren zou dit zijn door een centraal te voeren poliklinisch beleid en daarop afgestemde klinische en semi-klinische voorzieningen. De sociale aspecten van de psychiatrie dienen hierin vanzelfsprekend geïntegreerd te zijn. Ook al ter vermijding van kostbare doublures in tijd en personeel.