Door de verscheidenheid van psychofarmaca die de psychiater ter toepassing wordt aangeboden, is deze genoodzaakt zich in zijn keuze van deze middelen te beperken. Door deze zelfde verscheidenheid dien ook ik mij in het volgende betoog in te tornen. Ik stel mij voor een uiteenzetting te geven van de vaak hypothetische grondslagen die de reden van hun aanwezigheid zou kunnen verklaren, zowel als van het biochemische lot, dat deze stoffen in een dierlijk organisme ten deel zou kunnen vallen. Aan de hand, van voorbeelden met enige favoriete psychofarmaca zal worden getracht een aantal 'vuistregels' op te stellen. Vanwege de vaak nog onvolledige kennis beschouwe men deze regels inderdaad als 'vuistregels'. Men bedenke, dat ook hier eventuele uitzonderingen de regel juist bevestigen.