Wannneer de erethische idioot, door agressiviteit, automutilatie, schreeuw- en krijsbuien enz. in een hopeloze situatie is geraakt, waarbij noch met pedagogische of verpleeg-maatregelen, noch met sedativa of neuroplegica iets meer te bereiken valt, dan is als ultimum refigium leukotomie te overwegen.
Het bezwaar van de ethische vervlakking is hier nauwelijks of niet aanwezig, de complicaties en het risico van de ingreep bleken tot nu toe gering.
In achttien volstrekt hopeloze gevallen zagen we: 1x verslechtering (al kon 't niet veel erger dan 't al was); 1x geringe verbetering; 3x matige verbetering; 13x sterke verbetering van de toestand van de patiënt voor hemzelf en voor de omgeving. Kennelijk hebben deze mensen voor zichzelf na de operatie een veel minder ongelukkig leven gekregen.