Dit basiswerk voor de obsessieve-compulsieve stoornis ( ocs ) wordt, net zoals in het Leuvense Universitair Centrum voor ocs , in verschillende toonaangevende ocs -centra in de Verenigde Staten en in het Verenigd Koninkrijk aanbevolen. Waarom biedt dit werk hulpverleners en patiënten zoveel steun en welke meerwaarde biedt de herziene editie van 2012?

Het boek biedt op een overzichtelijke, goed gestructureerde en direct bruikbare manier informatie over ocs . Lee Baer, hoogleraar aan de Harvard Medical School, begint, aan de hand van herkenbare voorbeelden, met een basisdefinitie van ocs en maakt een goede afbakening van aanverwante stoornissen. In het tweede hoofdstuk wordt gedragstherapie, wat nog steeds de standaardbehandeling in de psychotherapie is, overzichtelijk weergegeven en de medicamenteuze therapie kort toegelicht. Ook andere behandelingen, waaronder de neurochirurgische therapie als nieuwe toevoeging, bespreekt Baer. In een later hoofdstuk wordt de medicamenteuze therapie nader toegelicht en geüpdatet met escitalopram. In hoofdstuk 3 worden mensen uitgenodigd om zichzelf te testen om dan vanaf hoofdstuk 4 tot en met 6 zelf aan de slag te gaan.

 

 

In het laatste hoofdstuk is er in het gedeelte ‘omgaan met familieleden of vrienden met ocs ’ een vragenlijst die de omgeving in staat stelt om hen inzicht te geven in de mate waarin ze betrokken zijn bij de rituelen en vermijdingsgedrag van de patiënt.

In mijn therapeutische praktijk raad ik het boek aan, als psycho-educatief materiaal, en kreeg tot nu toe uitsluitend positieve feedback. Patiënten merken dat ze niet alleen zijn en hun inzicht in hun stoornis neemt duidelijk toe. Al snel wordt duidelijk of ze in staat zijn de beschreven principes alleen toe te passen of onder therapeutische begeleiding, al dan niet met medicamenteuze ondersteuning.

P. Corveleyn