Op de achterflap van dit boek vind je een lovende aankondiging van het grensverleggende werk dat het echtpaar Sobell verricht. Beiden zijn hoogleraar en ze hebben samen een kliniek voor guided self-change ( gsc ) in Florida. Met hun gsc -aanpak bepleiten ze een huwelijk tussen cognitieve gedragstherapie (gekenmerkt door heldere confrontatie) en motiverend interviewen, gekenmerkt door gevoel voor de weerstand. De eerste 150 bladzijden van het boek geven uitleg over de gsc -aanpak bij individuele patiënten; de laatste ruim 50 bladzijden gaan over de groepsaanpak.

Het stuk over de groepstherapeutische aanpak ademt hun rijke ervaring met groepen en het plezier daarin. In heel veel klinische voorbeelden geven ze korte tips. Het risico van cgt in een groep is dat deze kan verworden tot een-op-eentherapie in de groep. Dat is zonde. Juist de turbo die de groep elkaar kan geven, brengt de deelnemers in een meer open emotionele toestand waar ze veel van kunnen leren. Om die sfeer te bereiken moet je als groepsleiders voorwerk doen waarmee je de deelnemers een goed speelveld biedt. Net als een onderwijzer die wel de kleurpotloden klaar legt, maar niet de tekeningen maakt.

Alles bij elkaar is dit een prettig boek. Het is doorspekt met klinische voorbeelden en geeft een mooi raamwerk voor een optimistische, maar gefundeerde aanpak van de moeilijke categorie patiënten met middelenmisbruik. De auteurs lichten hun werkwijze helder toe door inzage te geven in de door hen gehanteerde vragenlijsten en draaiboeken voor individuele en groepstherapieën.

H. de Burlet