achtergrond Het cursorisch onderwijs binnen de Universitaire Opleiding Psychiatrie Zuid-Limburg was verouderd. De visie op psychiatrie en de programmaopbouw waren onduidelijk en sterk docentafhankelijk. De artsen in opleiding tot psychiater (aiossen) waren te veel afwezig vanwege interferentie door de dagelijkse werkzaamheden. De discussie rond de Herziening Opleiding en Onderwijs Psychiatrie (hoop) was aanleiding om ons onderwijs kritisch onder de loep te nemen en te vernieuwen.
doel Bereiken van gemeenschappelijk visie op psychiatrie en vernieuwen onderwijs aan aiossen.
methode Nadere uitwerking van hoop, bestudering van onderwijsliteratuur en discussie in ons opleidingsteam om de gewenste veranderingsproces te realiseren.
resultaten Verklarende mechanismen voor dimensies van affect, motivatie, salience en cognitie vanuit biologisch, cognitief en ecologisch perspectief, en hun relatie met gedrag en beperkingen vormen het uitgangspunt voor de (basis)kennis van de aios. Het onderwijs is een mix van probleemgestuurd onderwijs (pgo) en frontaal, maar interactief, onderwijs door klinischwetenschappelijke experts. Eenmaal per twee weken worden de aiossen per jaargroep gedurende een gehele dag vrij geroosterd voor onderwijs.
conclusie Het veranderingsproces heeft ertoe geleid dat diagnosegerelateerd onderwijs is vervangen door een benadering die gebaseerd is op verklarende mechanismen voor en een dimensionele benadering van psychiatrische problemen en beperkingen. Verder vormt de onderwijsvorm een combinatie van pgo met interactief onderwijs door een docent-expert.