De verbinding tussen psychoanalyse en toneel kan vanaf het tijdstip van Freuds eerste psychoanalytische publikaties innig genoemd worden, althans gezien vanuit de psychoanalyse. Oedipus Rex, Hamlet en andere stukken van Shakespeare hebben daar een belangrijke rol bij gespeeld. De toneelwetenschap heeft Freud en zijn navolgers geholpen hun concepten te toetsen en te verhelderen. Dit kan mede verklaard worden door de overeenkomst tussen dromen en toneelstukken. De betekenis van de `droom in de droom' wordt vergeleken met die van een `toneelstuk in een toneelstuk', zoals dat in 'Hamlet' het geval is. Het verband tussen de psychoanalytische situatie en toneelstukken wordt toegelicht aan het toneelmodel van de psyche, zoals dat door Habermas is beschreven. De betekenis die de psychoanalyse voor de toneelkritiek zou kunnen hebben wordt aangeduid in een beschouwing over Shakespeares 'Othello'.