Het denken van Kraepelin is in deze tijd actueel geworden door de grote invloed van de neokraepeliniaanse stroming in de Amerikaanse psychiatric. Het kenmerkt zich door een grote betekenis toe te kennen aan het denken in ziekte-eenheden in de psychiatrie. Het meest opvallende produkt ervan is het DSM-III-, respectievelijk DSM-III-R-classificatiesysteem. Hierdoor is in de moderne psychiatrische research een grote nadruk komen te liggen op de waarde van een goede descriptieve benadering. De validiteit van de classificatiesystemen berust nog voornamelijk op consensus van experts en wordt vaak overschat. Zij hebben derhalve nog een voorlopige status. Minder bekend is dat Kraepelin in zijn latere jaren afstand heeft genomen van het idee van de ziekte-eenheid, en met name van de notie dat er een eenvoudige correlatie zou bestaan tussen klinisch beeld en pathogenese. In de moderne psychiatric is een soortgelijke ontwikkeling van het denken zichtbaar. Klinisch en epidemiologisch onderzoek met behulp van de moderne classificatiesystemen heeft een frequent voorkomende comorbiditeit aan het Licht gebracht. Dit noopt tot herwaardering van bestaande classificaties en zet aan tot pathogenetische hypothesevorming. De ontwikkelingsgang in het denken van Kraepelin is derhalve nog steeds actueel voor de moderne psychiatric.