beschrijving casus Een 36-jarige vrouw, getrouwd en een kind van twee jaar, is toenemend depressief en de wanhoop nabij. Zij ontkent suïcidale ideeën omdat zij dit haar zoon niet kan aandoen. Haar depressieve klachten zijn vier jaar geleden begonnen en zijn sinds de geboorte van haar zoon in ernst toegenomen. Zij heeft behandelingen gehad met zolof 150 mg, cipramil 60 mg, amitriptyline 50 mg, clomipramine 100 mg en cognitieve gedragstherapie. De tca-spiegels waren therapeutisch. Deze behandelingen bleken onvoldoende effectief te zijn en zij had veel last van bijwerkingen. ect-behandeling werd gestart met unilaterale elektrodeplaatsing. Zij knapte echter niet op en klaagde over geheugenproblemen. Desondanks werd de behandeling voortgezet met bilaterale elektrodeplaatsing. De depressie verbleekte hierop snel, maar zij klaagde ook over meer geheugenproblemen. Na de ect-behandeling werd zij ingesteld op clomipramine. Na een depressievrije periode van een maand viel zij echter terug en hervatte zij de ect-behandeling met bilaterale elektrodeplaatsing. De depressie verbleekte wederom. De ect werd voortgezet als onderhoudsbehandeling.
methoden Deze casus illustreert het belang van goede voorlichting over ect. Ondanks het optreden van geheugenproblemen zette zij de behandeling voort en zelfs met bilaterale elektrodeplaatsing. Deze  laatste methode geeft meer kans op geheugenproblemen, maar is soms ook effectiever dan unilaterale elektrodeplaatsing. De literatuur over de voor- en nadelen van beide elektrodeplaatsingen zal besproken worden. Bij een chronische depressie is het van belang om een effectieve terugvalpreventie te geven na een succesvolle ect-behandeling. Soms is onderhouds-ect de enige mogelijkheid om een terugval te voorkomen. De literatuur over onderhouds-ect zal besproken worden.