achtergrond adhd en verslaving komt vaak (20-55%) samen voor. Dit leidde in 2004 tot het schrijven van het protocol adhd bij verslaving door het kenniscentrum adhd bij volwassenen in samenwerking met het Trimbos-instituut. In de praktijk zijn de beschreven richtlijnen niet altijd even goed toe te passen. Er zijn meerdere dilemma’s ten aanzien van de diagnostiek en ook ten aanzien van de verschillende middelen die gebruikt worden en de bijkomende psychiatrische comorbiditeit.
doel Inzicht verkrijgen en handvatten geven over de behandeling van adhd in combinatie met middelenafhankelijkheid en -misbruik in de verslavingszorg en in de ggz.
methoden Het eerder genoemde protocol wordt besproken en van commentaar voorzien. Bij het verrichten van adhd-diagnostiek in de ggz is het belangrijk na te gaan of er al dan niet sprake is van middelenafhankelijkheid. Dit heeft consequenties voor de behandeling.
Tevens zal recent onderzoek over de medicamenteuze behandeling van adhd bij verslaving besproken worden.
resultaten Medicamenteuze behandeling van adhd met verslavingsproblematiek lijkt effect te hebben, maar er is weinig wetenschappelijk bewijs. Vanuit de klinische ervaring is de indruk dat door adhd medicamenteus te behandelen, het verslavingsgedrag beter te doorbreken is. Dit is echter maar een (beperkt) deel van de totale behandeling.
conclusie Behandelen van adhd bij verslavingsproblematiek is zinvol. Er zal echter bij de diagnostiek en behandeling van deze doelgroep rekening moeten worden gehouden dat verslavingsproblemen dikwijls samengaan met meerdere psychiatrische aandoeningen en/of persoonlijkheidsstoornissen. Deze hebben zodanige sporen getrokken dat eenzijdige inzet op de neurobiologische oorzaken en behandeling van adhd te beperkt is. Een integrale aanpak van alle bijkomende stoornissen en onderhoudende factoren is geïndiceerd.