achtergrond Depressie is voor de meeste mensen een recidiverende aandoening. Een specifieke vorm van cognitieve therapie beschermt tegen recidive over een periode van twee jaar. Maar is deze beschermende werking nog aanwezig naar vijfenhalf jaar? Hoe zien de interventies eruit en is deze groepstherapie toe te passen in de tweede lijn? Voor wie werkt het wel en voor wie niet? Tevens kijken we naar predictoren van recidivering. Wat zijn kwetsbaarheidfactoren bij deze patiënten?
doel Bewustwording van het recidiverende karakter van een depressie en de risicofactoren van recidive. Inzicht in de belangrijkste interventiemethoden en de wijze waarop dit in de klinische praktijk kan worden toegepast.
methoden 172 patiënten met een recidiverende depressie werden gerandomiseerd over de reguliere zorg versus reguliere zorg en een preventieve cognitieve training. Over vijfenhalf jaar werd de tijd tot het eerste recidief bepaald. Daarnaast werd onderzocht of persoons-, psychologische en ziektevariabelen recidive voorspelden en wie het meest profiteerde van de interventie.
resultaten Ook over vijfenhalf jaar bleek de preventieve cognitieve training bescherming te bieden tegen een recidive (Bocktinge e.a. 2009). Met name ziektevariabelen en specifieke coping voorspelden een recidive (Ten Doesschate e.a. 2010).
conclusie Besproken wordt wat de consequenties zijn van deze kennis voor de klinische zorg voor mensen met recidiverende depressie: wanneer en aan wie moet de interventie worden geboden?