toelichting We spreken van aandachtstekortstoornis met hyperactiviteit (adhd) als een hardnekkig patroon van druk en impulsief gedrag en concentratieproblemen de aanpassing van een kind aan de omgeving belemmert en/of tot disfunctioneren leidt thuis, op school of in de omgang met leeftijdsgenootjes. Het is niet altijd eenvoudig adhd strak af te grenzen van druk en ongeconcentreerd gedrag dat hoort bij de normale ontwikkeling of bij bijzondere omstandigheden als ziekte en stress. Maar dit wil nog niet zeggen dat adhd slechts een etiket of een sociaal stigma is voor kinderen die lastig zijn, die niet in onze maatschappij passen of in wie ouders en leerkrachten geen tijd en energie willen investeren om ze structuur en ondersteuning te bieden, zoals critici lichtzinnig beweren. Er bestaan geen biologische of psychologische testen om bij een individueel kind met voldoende precisie adhd vast te stellen. De diagnose moet dus gesteld worden met het ‘handwerk’ van de clinicus, dat is het interview met ouders en kind waarin symptomen nauwkeurig worden uitgevraagd, observatie van het kind, en dit bij voorkeur ondersteund door systematische scores van het gedrag van het kind op  vragenlijsten, ingevuld door ouders en leerkrachten.
leerdoel Op groepsniveau worden bij kinderen met adhd allerlei afwijkingen gevonden aan de hersenen en ook afwijkingen bij genetisch onderzoek. In de behandeling zijn de kernelementen psycho-educatie, medicatie en gedragstherapie. Er zijn allerlei nieuwe behandelingen in ontwikkeling, zoals cognitieve training, neurofeedback en dieetinterventies. Deze publiekssessie geeft hierin meer inzicht.