achtergrond Uit wetenschappelijk onderzoek blijkt dat de psychiatrische patiënt vanuit meerdere oorzaken een slechte conditie heeft, wat mede de kans op vroegtijdig overlijden als gevolg van hart- en vaatziekten verhoogt. Tevens is aangetoond dat bewegen de cardiale prognose sterk verbetert.
doel Een overzicht van de wetenschappelijke literatuur op dit terrein geven en aanbevelingen doen voor de mate, duur en vorm van bewegen voor de patiënt. De stand van zaken van lopend en gewenst onderzoek wordt toegelicht.
methoden De sportpolikliniek op Symfora, waarin een bewegingsprogramma wordt aangeboden, bestaat inmiddels acht jaar. Veel ervaring is opgedaan met en inzicht verworven in de specifieke omstandigheden die beweging vereist bij deze doelgroep.
Ingegaan wordt op de vereiste duur en intensiteit van bewegen en de specifieke kenmerken per doelgroep. Het verrichte wetenschappelijke onderzoek wordt toegelicht.
resultaten De vertaling naar de patiënt van wetenschappelijk gefundeerde inzichten is leidend bij de sportpoli. De praktische implementatie en de stand van zaken van de rct de effort-d (Nederlands trial register 1894) worden getoond.
conclusie De vormgeving van het wetenschappelijk bewezen nut van bewegen bij patiënten met een psychiatrische stoornis vereist specifieke kennis en een speciaal programma. Speciale motivatietechnieken zijn voor alle patiënten vereist en bij de ernstige klinisch opgenomen patiënten is extra investering nodig om een eenmaal opgestart bewegingsprogramma ook vol te houden. Een integrale aanpak van leefstijlbeïnvloedende maatregelen wordt bepleit.