toelichting Lange tijd werden bewegingsstoornissen bij psychosen voornamelijk gezien als een bijwerking van antipsychotica. Dat dit echter niet geheel juist is, wordt geïllustreerd door werk van Emil Kraepelin, die reeds bewegingsstoornissen beschreef bij de dementia praecox lang voor de antipsychotica werden geïntroduceerd. Recentelijk werd er aangetoond dat ook bewegingsstoornissen voorkomen bij patiënten met schizofrenie die nog nooit met antipsychotica behandeld zijn. Dit geeft aanleiding om het concept bewegingsstoornissen en de relatie met antipsychotica of psychosen nog eens kritisch tegen het licht te houden. Aan de hand van onderzoeksgegevens worden meerdere aspecten van bewegingsstoornissen bij psychosen besproken, alsook de consequenties voor de differentiële diagnostiek en het beleid ten aanzien van farmacotherapie.
leerdoel Aan het einde van de sessie heeft de deelnemer wetenschappelijk onderbouwde kennis over de verschillende aspecten van bewegingsstoornissen als symptoom en als bijwerking en over de implicatie hiervan voor de behandeling, de diagnostiek en de prognose. De deelnemer kan deze kennis integreren in het dagelijkse beleid.