Dit boek komt uit in de serie Advances in psychotherapy, met de aantrekkelijke ondertitel Evidence- based practice. Op de achterflap is te lezen dat het boek bedoeld is om clinici toegang te verschaffen tot ‘empirical supported interventions for suicidal behavior’. De schrijver laat zien dat we veel weten over suïcidaal gedrag, maar dat interventies inderdaad nog grotendeels empirisch bepaald zijn. Dat maakt dit boek niet minder aantrekkelijk. Binnen de beperktheid van 110 bladzijden biedt het een compleet overzicht het onderwerp. Daarbij worden de voor de praktijk relevante aspecten van suïcidaal gedrag in vier hoofdstukken (Description, Theories and models of suicidal behavior, Risk assessment and treatment planning, treatment) kritisch beschreven. De beknopte wijze waarop zowel theorie als praktijk aan bod komt, maakt het een informatief en leerzaam boek. Daarbij maakt McKeon het de lezer ook nog eens gemakkelijk: in de kantlijn worden de relevantste bevindingen uit de literatuur in een helder statement samengevat. De schrijver laat zien dat we eigenlijk heel veel weten over suïcidaal gedrag: zowel over het ontstaan ervan als over de mogelijkheden van behandeling. De theorieën en modellen van suïcidaal gedrag worden in 5 bladzijden besproken, waarbij opvalt dat de schrijver kritisch blijft. Het is duidelijk dat suïcide vooral voorkomt bij patiënten met een psychiatrische stoornis, maar het overgrote deel van deze patiënten overlijdt niet aan een suïcide. De mogelijk relevante psychologische mechanismen van suïcidaal gedrag worden vervolgens besproken, maar die zijn vastgesteld bij degenen die zich niet suïcideren; hier blijft de lezer toch met vragen zitten. In het hoofdstuk over behandeling, dat bijna de helft van het boek inneemt, probeert de schrijver ons ervan te overtuigen dat het gebrek aan wetenschappelijk bewijs voor bepaalde interventies geen belemmering hoeft te zijn om de zorg aan patiënten met suïcidaal gedrag te optimaliseren. Oftewel: ‘clinicians must rely on a clinical jugdgement deeply informed by a knowledge of empirically derived risk and protective factors’ (p. 34). In een compacte, maar goed leesbare stijl wordt de lezer veel aangereikt waarmee dit is na te streven, terwijl er, gezien de dikte van het boek, nog veel ruimte overblijft in de boekenkast.

B. Verwey