achtergrond De inspanningen die in veel ggz-instellingen worden gedaan om het aantal separaties blijvend te reduceren, kennen een gematigd succes. Blijkbaar oordelen professionals dat separeren in bepaalde gevallen, door hen wel aangeduid als zogenaamde 'worst case scenario's', noodzakelijk blijft. In deze studie onderzoeken we wanneer professionals separeren noodzakelijk vinden en zijn we op zoek gegaan naar voorspellers voor dergelijke besluiten.
doel Het verkrijgen van inzicht in de voorspellers voor de beslissing tot separeren bij professionals werkzaam op klinische afdelingen in de ggz.
methoden Een aangepaste vorm van de Rand Appropriateness Methode met een expertpanel resulteerde in achttien verschillende patiënt- en omgevingsdeterminanten, waarvan verondersteld werd dat deze van grote invloed zouden zijn op de beslissing een patiënt te separeren. Deze determinanten zijn gebruikt voor het ontwikkelen van vignetten, die aan 82 professionals uit vier verschillende ggz-instellingen zijn voorgelegd, met de vraag elk vignet te beoordelen op de mate van noodzakelijkheid van separeren. Daarnaast zijn er elf vragen gesteld ten aanzien van ervaringen en gebruik van separatie, werksetting en sociodemografische kenmerken.
resultaten Uit eerste analyses blijkt dat een aanzienlijk deel van de beoordeling dat separatie noodzakelijk zou zijn, wordt voorspeld door kenmerken van de betrokken professionals en de setting waarin zij werkzaam zijn.
conclusie Op het congres zullen resultaten van nadere analyses naar voorspellers voor separatie worden gepresenteerd, met name naar de samenhang tussen kenmerken van professionals en patiënten (inclusief diagnose).