achtergrond Uit de beperkte wetenschappelijke literatuur over de cluster-A-persoonlijkheidsstoornis komt vooral het beeld naar voren van een moeilijk psychotherapeutisch en medicamenteus te behandelen stoornis. In Nederland zijn er twee verschillende onderzoeken naar psychotherapie bij persoonlijkheidsstoornissen waaruit blijkt dat de cluster-Apersoonlijkheidsstoornis minder onbehandelbaar is dan vaak gedacht wordt.
doel Het presenteren van data over de psychotherapeutische behandeling van patiënten met een cluster-A-persoonlijkheidsstoornis.
methoden Uit het Sceptre-onderzoek, een Nederlands multicenteronderzoek van negenhonderd patiënten met een persoonlijkheidsstoornis die ambulant of (dag)klinisch behandeld werden, worden de gegevens van negentig patiënten met een cluster-A-persoonlijkheidsstoornis gepresenteerd. Daarnaast worden de data gepresenteerd van zestien patiënten uit een onderzoek van 128 patiënten met een persoonlijkheidsstoornis die kortdurend (drie maanden) klinisch behandeld werden.
resultaten Patiënten met een cluster- A-persoonlijkheidsstoornis vertonen verbetering, zowel wat betreft symptomen als in het aantal uren dat zij werken na een psychotherapeutische behandeling. Wel moet rekening gehouden worden in de therapeutische relatie met een mogelijk meer afwachtende houding van de patiënt en blijkt het patroon van de symptomatische verbetering trager in vergelijking met cluster-B- en -C-persoonlijkheidsstoornissen.
conclusie Patiënten met een cluster-Apersoonlijkheidsstoornis kunnen wel degelijk profiteren van psychotherapie mits zij over een aantal kenmerken zoals egosterkte en motivatie beschikken. Besproken wordt wat dit betekent voor een mogelijk hernieuwde indeling van de persoonlijkheidsstoornissen in dsm-v.