Een cohort van 335 extramurale patiënten werd gedurende een half jaar met ons psychiatrische register vervolgd teneinde uit te vinden of we konden voorspellen wie vooral met een psychiater in contact kwam. Bij de APZ-polikliniek was dit eigenlijk iedere aangemelde patiënt. Bij zowel de APZ-polikliniek als de RIAGG waren rechtstreeks multidisciplinaire contacten van deze volwassen patiënten zeer zeldzaam. Bij de RIAGG zijn het vooral degenen die vroeger al eens met een andere discipline in contact waren, ongehuwden of niet meer gehuwden, en mensen met een psychose, een verslaving, of een andere diagnose dan een neurose of een persoonlijkheidsstoornis die niet direct bij de psychiater terechtkwamen. Aangezien de RIAGG-praktijk sterk aan verandering onderhevig is en tussen de ene en de andere RIAGG verschilt, is onderzoek van een groter en een prospectief cohort aan te bevelen.