inhoud van de workshop Een depressie is te zien: hangende schouders, een hopeloze blik in de ogen, trage beweging of juist handenwringend en agitatie. Gordon Parker heeft getracht dit verder uit te diepen met een scorelijst, de core: in het Engels het hart van de diagnose (Parker 1995). Deze lijst bevat drie domeinen: gebrek aan interactie, retardatie en agitatie met in totaal achttien items. Bij een cut-off van meer dan acht is er volgens de groep van Parker in ieder geval sprake van een melancholie als er ook een klinische verdenking bestaat op een depressie. Als de psychomotore verschijnselen op de voorgrond staan en de stemming ongestoord is of secundair aan de lichamelijke verschijnselen wordt geacht, kan de diagnose ernstige depressie gemist worden. Het is van groot belang voor de klinische praktijk om dit ziektebeeld zo vroeg mogelijk te herkennen omdat het goed en snel reageert op behandeling met elektroconvulsietherapie (ect). De toepasbaarheid van de core in Nederland is onderzocht op de academische afdeling ouderenpsychiatrie van ggz-instelling sbg/vumc. Tijdens de workshop worden alle items van de core met videobeelden geïllustreerd. Daarna kunnen de deelnemers plenair oefenen door zelf de core te scoren aan de hand van enkele video's van patiënten met een ernstige depressie.
vorm Er wordt een korte introductie vanuit historisch perspectief gegeven over melancholie als ziekteconcept en de core. Hierna wordt een korte presentatie gegeven van onderzoek van de psychomotoriek door middel van de actimeter en de core. Vervolgens worden aan de hand van een trainingsvideo alle items van de core geïllustreerd. Daarna zal met casuïstiek op video geoefend worden met de core. leerdoelen Aan het einde van de sessie worden de deelnemers geacht psychomotore verschijnselen van een ernstige depressie te kunnen herkennen en in staat te zijn om zelf de core op een betrouwbare wijze af te nemen.