Het drie-factorenmodel van emoties, dat tot dusver is toegepast binnen het angstonderzoek, wordt in dit artikel kort samengevat en de bruikbaarheid ervan bij chronische pijn wordt onderzocht. Voor elk van de drie factoren wordt een mogelijke begripsvorming voorgesteld. Daarbij worden argumenten geformuleerd die pleiten voor de toepassing van dit drie-factorenmodel als een heuristisch model bij onderzoek, diagnostiek en behandeling van chronische pijn. Een aantal niet opgehelderde problemen worden ter sprake gebracht en suggesties voor verder onderzoek gepresenteerd.