achtergrond Bij patiënten die zich met een depressie presenteren worden eerdere hypomane of manische episoden nogal eens over het hoofd gezien. Bovendien beginnen bipolaire stoornissen vaak met een of meerdere depressieve episoden. De periode tussen eerste symptomen en diagnose van een bipolaire stoornis is gemiddeld tien jaar. Gegeven de verschillende therapeutische benaderingen tussen uni- en bipolaire stemmingsstoornissen is er behoefte aan een goede screening op kenmerken van bipolariteit.
doel In deze presentatie worden de psychometrische eigenschappen en praktische toepassing van de Nederlandse versie van de Mood Disorders Questionnaire (mdq-nl) besproken.
methoden Resultaten van onderzoeken in de algemene populatie en specifieke groepen worden samengevat.
resultaten In vier studies werd de validiteit van de mdq op adequate wijze onderzocht. Hierbij was de sensitiviteit (fractie mdq-positieven onder de patiënten met een bipolaire stoornis) tussen 0,58 en 0,74 en de specificiteit (fractie mdq-negatieven onder de patiënten zonder een bipolaire stoornis) tussen 0,67 en 0,93. Uitgaande van een positieve voorspellende waarde van 0,45-0,76 en de negatieve voorspellende waarde van 0,89-0,97 betekent dit dat bij vier tot zeven van de tien patiënten met een positieve mdq-screening een bipolaire stoornis is te verwachten, en dat bij een negatieve screening minder dan één op de tien patiënten bij nader inzien toch een bipolaire stoornis zou hebben.
conclusie De mdq is geschikt als screeningsinstrument bij patiënten met een depressie. De mdq wordt door de Multidisciplinaire Richtlijn Depressie (2005) en de Richtlijn Bipolaire Stoornissen (2008) aanbevolen.