achtergrond Eetstoornissen op zeer jonge leeftijd kunnen levensbedreigend zijn. Bij een deel van deze kinderen is geen somatische oorzaak te vinden. Ouders en kinderartsen zitten vaak met de handen in het haar. Het imh Centrum in Amsterdam heeft een pilot verricht naar diagnostiek en behandeling van failure to thrive. Het blijkt van belang dat kinderarts en kinderpsychiater gezamenlijk een visie op de pathogenese van de eetstoornis, de zogenaamde transdisciplinaire visie, creëren. Hiermee komt de multidisciplinaire diagnostiek ter discussie te staan. Voor ouders staat het lichamelijk welbevinden van hun kind sterk op de voorgrond; zonder permanente aandacht voor het lichamelijke valt er niet te denken over het psychische welbevinden. De integratie van soma en psyche moet plaatsvinden op het niveau van alle behandelaren.
doel Presenteren van een geïntegreerd diagnostisch en behandelaanbod voor zeer jonge kinderen met eetproblemen.
methoden Gepresenteerd wordt de geïntegreerde behandeling die in het imh Centrum Amsterdam is ontwikkeld waarbij kinderarts en kinderpsychiater of kinderpsycholoog samen tegelijkertijd diagnostiek en behandeling uitvoeren. Specifieke behandelelementen zoals geïdentificeerd tijdens de pilot worden gepresenteerd.
resultaten De deelnemers begrijpen dat ook een eetstoornis zeer vroeg in het leven een calamiteit is in de ontwikkeling van baby/peuter en de relatie met de ouders. Zij beseffen dat voor de behandeling een integratieve behandeling van kinderarts en kinderpsychiater de voorkeur verdient. Er dient meer te gebeuren dan dat ieder zijn eigen diagnostiek en behandeling doet.
conclusie Eetstoornissen zijn ernstige psychiatrische beelden. Met de aandacht voor de eetstoornissen tijdens de baby- en peutertijd komt kennis beschikbaar die wellicht weer nieuw licht kan werpen op deze stoornissen later in het leven. Hiermee wordt het kennisgat aan de onderkant gedicht.