toelichting Dieronderzoek heeft aangetoond dat chronische stress kan interfereren met de structurele en functionele rijping van hersencircuits die betrokken zijn bij emotieregulatie en geheugenfuncties, waaronder de amygdala, hippocampus en prefrontale cortex. In toenemende mate hebben beeldvormende studies laten zien dat vergelijkbare veranderingen in de hersenen ook bij getraumatiseerde patiënten op kunnen treden. Tot voor kort richtte dit onderzoek zich met name op patiënten met een posttraumatische stressstoornis (ptss). Aangezien blootstelling aan vroegtijdig trauma een belangrijke etiologische factor is voor een breed scala aan psychiatrische stoornissen, zal in dit symposium de impact van trauma bij diverse stressgerelateerde stoornissen worden besproken. De sprekers van dit symposium zullen ingaan op de structurele en functionele veranderingen in de context van vroegtijdig en chronisch trauma bij patiënten met angst en depressie, complexe ptss, borderlinepersoonlijkheidsstoornis en dissociatieve identiteitsstoornis. Tevens zullen implicaties voor de huidige diagnostische dsm-benadering worden besproken.
leerdoelen Aan het einde van de sessie moet de deelnemer in staat zijn het belang van vroegtijdig trauma te herkennen bij verschillende psychiatrische stoornissen en kennis hebben van de structurele en functionele veranderingen ten gevolge van vroegtijdig trauma.