achtergrond Ondanks eerdere pogingen om subklassen te ontwikkelen voor depressieve stoornissen, blijft de heterogeniteit van depressie in het huidige classificatiesysteem een punt van discussie binnen de psychiatrie.
doel Depressiesubklassen identificeren op basis van symptoomprofiel.
methoden Data van 818 nesda-respondenten met een depressieve stoornis volgens dsm-iv. Met latente klasseanalyse op basis van zestien depressiesymptomen werden latente klassen gedefinieerd, die vervolgens gekarakteriseerd werden op basis van demografische, psychiatrische, psychosociale en somatische kenmerken.
resultaten Er werden drie klassen geïdentificeerd: een ernstige, melancholieke klasse (prevalentie 46%), een ernstige, atypische klasse (prevalentie 25%) en een matig ernstige klasse (prevalentie 29%). Beide ernstige klassen werden gekarakteriseerd door neuroticisme, introversie en slechter functioneren dan de gematigde klasse. Wanneer de melancholische en atypische klassen werden vergeleken, bestond de melancholische klasse uit meer rokers en mensen met een traumatisch verleden, terwijl in de atypische klasse meer vrouwen, een hoger bmi en meer metabool syndroom voorkwamen.
conclusie Zowel de ernst als de geaardheid van de depressie bleken subtypen te onderscheiden. Het vaker voorkomen van somatische symptomen en het metabool syndroom bij de atypische klasse suggereert de betrokkenheid van een metabole component hierbij.