achtergrond Ouderen met depressie hebben vaak cognitieve stoornissen in het geheugen, de uitvoerende functies en snelheid van informatieverwerking. Bovendien worden er regelmatig wittestoflaesies gevonden, maar ook andere structurele afwijkingen zoals hippocampusatrofie.
doel Het doel van deze studie was om na te gaan in hoeverre de cognitieve stoornissen van blijvende aard zijn en of ze met structurele hersenafwijkingen samenhangen.
methoden Een cohort van 67 ouderen met dsm-iv-depressie en 36 gezonde ouderen ≥ 60 jaar hadden een neuropsychologisch onderzoek (geheugen, executieve functies, snelheid van informatieverwerking) bij baseline en 6, 18 en 48 maanden later. Bovendien werden cortisolconcentraties, de mate van wittestoflaesies en het volume van de totale hersenen, de frontaalkwab en de hippocampus bepaald. De invloed van de ernst van depressie gemeten met de Montgomery-Åsberg Depression Rating Scale (madrs), remissiestatus (ja/nee), medicatie en leeftijd van ontstaan op crosssectionele cognitie en de samenhang met hersenafwijkingen werd getest in lineaire regressiemodellen.
resultaten Patiënten presteerden slechter dan controlepersonen op alle drie de cognitieve domeinen en op alle meetmomenten. Dit patroon was onafhankelijk van remissiestatus, ernst van de depressie en medicatiegebruik. Patiënten met laat ontstane depressie (≥ 60 jaar) vertoonden tekenen van cognitieve achteruitgang. Cognitief functioneren na achttien maanden was geassocieerd met wittestoflaesies, maar niet met cortisolconcentraties of het volume van de totale hersenen, de frontaalkwab of de hippocampus.
conclusie De cognitieve stoornissen bij depressieve ouderen zijn van blijvende aard ondanks remissie van stemming. Vasculaire pathologie lijkt hieraan ten grondslag te liggen.