achtergrond Internationaal worden er allerlei discussies gevoerd over en visies ontwikkeld op hoe persoonlijkheidsstoornissen een plaats krijgen binnen dsm-v. Er lijkt consensus over de invoering van een meer dimensionele benadering in dsm-v, maar hoe deze eruit moet gaan zien, staat nog volop ter discussie.
doel Het presenteren van verschillende visies op de dimensionele benadering van de persoonlijkheidsstoornissen in dsm-v, en de consequenties hiervan voor diagnostiek en behandeling.
methoden Vanuit de dsm-v-werkgroep persoonlijkheidsstoornissen wordt de huidige stand van zaken gepresenteerd: welke dimensies worden momenteel onderzocht om de persoonlijkheid en persoonlijkheidsstoornissen mee te beschrijven en welke discussiepunten spelen momenteel. Daarnaast worden data van de behandeling van de verschillende clusters persoonlijkheidsstoornissen gepresenteerd vanuit het Sceptre-onderzoek, een Nederlands multicenteronderzoek van negenhonderd patiënten met een persoonlijkheidsstoornis die ambulant of (dag) klinisch behandeld werden.
resultaten De verwachting is dat in dsm-v gekozen zal worden voor een combinatie van classificerende en dimensionele diagnostiek. Een mogelijke blauwdruk hiervan zal gepresenteerd worden. In Nederland wordt momenteel een deel van de patiënten met persoonlijkheidsstoornissen psychotherapeutisch behandeld; een kortdurende intensieve vorm van behandeling lijkt hierbij het meest kosteneffectief.
conclusie De voor- en nadelen van de classificerende en dimensionele diagnostiek van persoonlijkheidsstoornissen worden besproken. Daarnaast wordt ingegaan op de vraag hoe de behandelmogelijkheden van persoonlijkheidsstoornissen te vergroten.