In dit artikel wordt een overzicht gegeven van pathofysiologische theorieën in relatie tot negatieve symptomen. Achtereenvolgens komen aan de orde CAT-studies, rCBF-studies, neuropathologische veranderingen, MAO-activiteit, neuroëndocriene studies, en voorts wordt de relatie tussen neuropeptiden en negatieve symptomen besproken. De therapeutische strategieën voor de behandeling van negatieve symptomen zijn tot nu toe beperkt in aantal maar staan toenemend in de belangstelling. Tot nu toe zijn voornamelijk dopamine-agonisten bestudeerd. Van de neuropeptiden zijn vasopressine en TRH potentiële kandidaten. Er wordt een overzicht gegeven van de tot nu toe gedane studies met neuropeptiden waarbij vooral nadruk wordt gelegd op methodologische verschillen. Ten slotte wordt gewezen op de noodzaak methodologisch beter opgezette studies te verrichten teneinde het potentiële effect van neuropeptiden op het negatieve symptoomcomplex te kunnen evalueren.