achtergrond Interventies in de psychiatrie die gepaard gaan met dwang zoals separatie, fixatie en dwangmedicatie worden door zowel de patiënt als zijn omgeving vaak als ingrijpend ervaren. Sinds 2004 staan dwang en drang hoog op de agenda van psychiatrisch en politiek Nederland. Er wordt vaak kritiek geuit op de Wet Bopz omdat dit een opname- en geen behandelwet is. Psychiaters en sommige patiëntenorganisaties, zoals Ypsylon, zijn voor verandering van de Wet Bopz. Zij willen meer een behandelwet, terwijl weer andere patiëntenorganisaties, zoals Pandora en de cliëntbond tegen een verandering van de wet zijn omdat ze de nadruk meer willen leggen op het voorkómen van escalaties. In Europa bestaat er een diversiteit aan wetgeving en praktijk rondom dwang. In tegenstelling tot de Nederlandse wetgeving, is er Noorwegen een duidelijke behandelcomponent in de wet aanwezig.
vorm In de discussiegroep zal aan de hand van casuïstiek de praktijk van alledag op een acuteopnameafdeling in Tilburg worden besproken en vergeleken met die op de afdeling psychiatrie van het ziekenhuis in Namsos (Nord Trøndelag, Noorwegen). Daarnaast zal de Noorse en Nederlandse wetgeving op het gebied van dwang in de psychiatrie aan bod komen, waarbij uitgebreid wordt ingegaan op de verschillen en de consequenties die deze hebben voor de praktijk, onder andere ten aanzien van het aantal en het soort dwangmaatregelen en de bestaffing van de afdelingen. Vanuit deze praktische benadering worden de deelnemers aan de discussiegroep uitgenodigd om te kijken naar de voor- en nadelen van de Noorse en Nederlandse wetgeving en wordt geprobeerd uitgangspunten te formuleren voor verbeteringen in beide landen.
leerdoel Aan het einde van de sessie wordt de deelnemer geacht zicht te hebben op de verschillen tussen de Nederlandse en de Noorse gezondheidszorgsystemen en deze verschillen op hun waarde te kunnen beoordelen.