achtergrond De meeste geweldsdelicten zijn impulsief van aard. Verdere differentiatie is nodig om tot een gerichter advies aan de rechter te komen met betrekking tot de toerekeningsvatbaarheid. Recent onderzoek geeft aanleiding impulsief gewelddadig gedrag op te splitsen in twee vormen die verschillend beoordeeld moeten worden.
doel Onderzoeken of laboratorium- paradigma's over impulsiviteit een bijdrage leveren aan verdere differentiatie van impulsief geweld.
methoden Mannen met een impulsief gewelddadig delict ondergaan psychologische laboratoriumtesten. Afhankelijke variabelen zijn de Immediate Memory Test/Delayed Memory Test, go/ stop Test, Single Key Impulsivity Paradigm Test, Two Choice Test en Time Test. De groepsindeling op basis van het indexdelict wordt vergeleken met de uitkomst op deze testen. 
resultaten Met behulp van discriminantanalyse wordt berekend of de groepen zich onderscheiden op de bovengenoemde variabelen. De verwachting is dat dit het geval is; dan moet nagedacht worden over de consequenties voor de behandelaanpak.
conclusie Laboratoriumparadigma´s over impulsiviteit kunnen een verdere differentiatie van impulsief gewelddadig gedrag ondersteunen en mogelijk later ingezet worden bij routine effectonderzoek van behandelingen in de forensische psychiatrie.