achtergrond In de schakering van behandelingen van een depressieve stoornis wordt al jaren een positieve betekenis toebedeeld aan het effect van looptherapie (running); dit vormt dan ook een onderdeel van het aanbod. De effectiviteit van deze behandeling is in diverse rct's en een longitudinaal studie onderzocht.
doel Een overzicht bieden van publicaties en de meta-analyses op dit gebied met bespreking van de statistische onderbouwing en de uitvoering van de studies.
methoden Een search werd verricht in de relevante databases, richtlijnen en referenties uit relevante artikelen.
resultaten Er werden twee meta-analyses en een longitudinaal onderzoek gevonden. De resultaten zijn tegenstrijdig: de interpretatie van de meta-analyses spreken elkaar tegen wat betreft de werkzaamheid van runningtherapie. Het recente longitudinale onderzoek van De Moor toonde bij een grote groep tweelingen bijvoorbeeld geen aantoonbaar verschil aan in afname van angst- en depressieve symptomen door beweging. De controversiële methodologische interpretaties maken aanvullende rct's naar effect van beweging bij depressie in een gestandaardiseerde vorm noodzakelijk. De opzet van een dergelijke rct zoals deze binnen de Symforagroep in samenwerking met tno is opgezet, wordt besproken.
conclusie Bewegen, en met name runningtherapie, vormt vaak al een onderdeel van de behandeling van de depressieve stoornis terwijl de methodologische bewijskracht nog onvoldoende is.