achtergrond De amygdala is een belangrijke limbische structuur met een sleutelrol in de emotieverwerking. Tot op heden is er beperkt onderzoek gedaan naar de effecten van selectieve serotonineheropnameremmers (ssri's) op de amygdala. Eerder onderzoek liet zien dat gedurende de behandeling met ssri's de amygdalaactiviteit afnam, zonder hierin variaties nader te verklaren.
doel Het bepalen van de associatie tussen de vermindering van de amygdala-activatie gedurende de behandeling met paroxetine en de mate van bezetting van de serotoninetransporter (sert) door paroxetine.
methoden Twintig medicatievrije, depressieve patiënten (scid-positief (Structured Clinical Interview for dsm-iv), mannen en vrouwen, 25-55 jaar, hdrs-17 > 18 (Hamilton Depression Rating Scale)) ondergingen zowel een functionele mri-scan (fmri; negatieve gezichten) als een [123I]b-cit spect-scan voorafgaand aan behandelingen met paroxetine. Bij 18 en 13 patiënten konden beide scans na respectievelijk 6 en 12 weken farmacotherapie opnieuw worden gemaakt. Met de herhaalde scans werd bij 6 en 12 weken een verandering van de amygdala-activatie vastgesteld en van de sert-bezettingsgraad door paroxetine, beide ten opzichte van de scans vóór behandeling. Patiënten gebruikten paroxetine, de eerste 6 weken 20 mg/dag, daarna werden patiënten die niet verbeterd waren (< 50% daling in hdrs) gerandomiseerd naar een echte (30-50 mg/dag) of een placebodosisverhoging gedurende 6 weken.
resultaten Tijdens de behandeling met paroxetine bestond er een inverse relatie tussen de sert-bezettingsgraad door paroxetine en de afname van de functionele activiteit van de linker amygdala bij het bekijken van negatieve gezichten. Dit gold zowel voor de sert-bezettingsgraad van de amygdala (F1,23 = 13,112; p = 0,002) als van de hersenstam (F1,23 = 21,927; p = 0,0001). De activiteit van de rechter amygdala werd niet beïnvloed door de sert-bezettingsgraad van de amygdala noch van de hersenstam.
conclusie Deze eerste multi-imagingstudie van behandelingseffecten van paroxetine bij depressie wijst op een (in)directe relatie tussen amygdala-activatie en sert-bezettingsgraad door paroxetine. In de lezing worden modellen besproken waarmee deze toegenomen controle over de amygdala-activatie kan worden geïnterpreteerd.