Discussiegroep georganiseerd vanuit de Subvereniging Assistenten Psychiatrie (sap).

Recente ontwikkelingen in het neurowetenschappelijke onderzoeksveld bieden mogelijk een neurobiologisch substraat voor bestaande psychotherapeutische modellen. Er zijn aanwijzingen dat psychotherapie structurele verandering in het brein veroorzaakt. Omgekeerd bieden moderne neurowetenschappelijke concepten als spiegelneuronen en neuronale plasticiteit, een kader waarbinnen de normale en gestoorde persoonlijkheidsontwikkeling biologisch valt te determineren.

Dit stelt ons voor fascinerende vragen en plaatst wederom vraagtekens bij het cartesiaanse dualisme van lichaam en geest. Wat betekent een opheffing van genoemd dualisme voor de psychotherapie? Wat verandert er aan toekomstige paradigma's van waaruit de psychiatrie en meer specifiek de psychotherapie werkt? Kan de naarstige zoektocht naar een neurobiologisch construct voor geestelijke functies mogelijk ook potentiële nadelen met zich meebrengen?

Een panel van deskundigen op het snijvlak van neurowetenschap, psychotherapie en filosofie (J.A. den Boer, A.W.M. Mooij, mw. A. van Reekum en G.F. Koerselman), zullen een aantal stellingen van commentaar voorzien.

doel Exploreren in hoeverre de tijd rijp is voor een integratie van neurowetenschappelijke inzichten met psychotherapeutische theorievorming. Deelnemers hebben na afloop meer inzicht in deze zeer actuele discussie.