In de ggz is men min of meer voorbereid op het omgaan met dreiging en escalaties. Het is soms onderdeel van ons werk. Minder goed voorbereid zijn we op het plegen van vroegtijdige interventies, die dreiging en escalaties kunnen voorkomen. Om meer preventief te gaan werken, is het van belang om te onderzoeken welke processen en factoren we kunnen beïnvloeden om complicaties van ons eigen handelen te voorkomen. Uitgangspunt daarbij is om het aspect van veiligheid voor de cliënt en medewerkers niet uit het oog te verliezen.

Uit resultaten van onderzoek en beoordeling door experts hebben wij, voor de hele organisatie, een instrument ontwikkeld, dat als trainings- en implementatiehandleiding dient om meer preventief te gaan werken bij het voorkomen van escalaties en dreigende agressie in de zorg.

Centrale thema's in de handleiding zijn bejegening, attitude en verantwoordelijkheid voor behandelprocessen. Een verandering in attitude en bejegening vraagt om een nieuw kader, wij kozen voor het concept hospitality. De hypothese is dat door meer in te zetten op gastvrijheid, ook houding en bejegening op de afdeling zullen gaan veranderen.

In het traject van verandering en vormgeving heeft de psychiater een belangrijke rol. Een rol als regisseur en verantwoordelijke voor de processen in de hulpverlening en de opleiding van de artsen in opleiding (aios).

Na de volgende inleidingen volgt de discussie: G. Herrmann: 'Ontwikkeling van de handleiding en implementatie in de organisatie; cultuur van verantwoordelijkheid'; J.Kool: 'De rol van de psychiater als voorbeeld voor de aios: welke competenties zijn nodig in deze opleidingsdiade?'; G. de Ruiter: 'De psychiater is verantwoordelijk, de verpleegkundige moet de agressie hanteren. Een spanningsveld?'

We eindigen de lezingen met stellingen op het gebied van de dilemma's voor veiligheid, behandelmogelijkheden, opleiding en ethische aspecten van ons werk.