In Nederland sterft elke week een kind door toedoen van de ouder. Veelal spelen psychiatrische stoornissen van ouders hierbij een rol. De kinderbescherming is enerzijds door verscherping van de maatschappelijke reacties steeds angstiger om fouten te maken, anderzijds is zij niet toegerust om psychiatrische aandoeningen in te schatten en staat daarom machteloos. Rechters dragen de kinderbeschermers echter steeds vaker op ouders nog een 'kans te geven'.

In deze presentatie wordt een manier van werken gepresenteerd die, uitgaande van de principes van 'op kracht gebaseerde behandeling' (strengths-based therapy), de kinderbescherming een kader geeft waarbinnen ouders de kans geboden wordt verantwoordelijkheid te nemen voor de veiligheid van hun bedreigde kinderen en voor hun eigen psychiatrische stoornissen, terwijl er voldoende garanties gecreëerd worden voor de kinderen door middel van een veiligheidsplan met ingebouwde controles.

De praktijk van werken met deze methodiek in de gezinskliniek van het rmpi, waarbij beoordeling van ouderschap wordt gedaan, wordt uiteengezet aan de hand van diverse casus, met interviews van betrokken ouders en de eerste resultaten van een follow-uponderzoek worden gepresenteerd.