Het doel van het symposium is het presenteren van Nederlands onderzoek op het gebied van remissie bij schizofrenie.

Remissie is bij andere (somatische) ziektebeelden al langer een veelgebruikte uitkomstmaat. Vooral bij chronische aandoeningen waarbij volledig herstel niet haalbaar is, lijkt remissie juist wel een realistische uitkomstmaat voor de behandeling. Door een internationale expertgroep is consensus bereikt over de criteria voor remissie bij schizofrenie. Dit is gedefinieerd aan de hand van symptoomcriteria (lage scores bij in diagnostisch opzicht relevante symptomen bij de Positive and Negative Syndrome Scale (panss) of de Brief Psychiatric Rating Scale (bprs) en een tijdscriterium (duur van ten minste zes maanden). Het gebruik van gestandaardiseerde remissiecriteria biedt mogelijkheden voor de klinische praktijk en het klinisch onderzoek. Eveneens is het concept van belang voor de dialoog met patiënten en de beeldvorming rond de diagnose schizofrenie in het algemeen.

Het verband tussen symptomatische en functionele remissie is momenteel onderwerp van onderzoek. Het is bijvoorbeeld onbekend in hoeverre symptomatische remissie samenhangt met algemene dagelijks leven(adl)-functies en sociaal functioneren. De onderzoekspresentaties tijdens dit symposium focussen op het verband tussen symptomatische en functionele remissie.

Gegevens over determinanten van (langdurige) symptomatische en functionele remissie bieden mogelijkheden voor interventies in het kader van tertiaire preventie, waarbij het gaat om het voorkómen van verergering van de ziekte schizofrenie. Ook biedt onderzoek de mogelijkheid om te kijken welke behandelinterventies leiden tot remissie, waardoor er ook in preventieve zin effectieve interventies eerder en adequater kunnen worden ingezet.